De loopsheid

Chihuahua teven worden meestal voor het eerst loops tussen de zesde en twaalfde maand (hoewel het bij sommige nog later of iets vroeger kan zijn). Bij de eerste loopsheid horen ze niet gedekt te worden, als ze hun eerste nest krijgen zijn ze best rond achttien maanden oud .

Zodra de teef loops wordt (dat is als er een rode afscheiding uit de vulva begint te komen) moet men de eigenaar van de dekreu daarvan op de hoogte stellen, zodat u samen een geschikte dag kunt vaststellen waarop u met de teef voor dekking zal komen.Teven zijn 'dekrijp' meestal tussen de 10e en 14e dag van de loopsheid maar er is een spreiding.

Progesteron onderzoek

Om een teef op de juiste moment te laten dekken of insemineren is het verstandig een hormoononderzoek te laten doen. Op die manier is er veel minder onzekerheid over wanneer een hond optimaal loops is. Hiervoor laat je bij je dierenarts een progesteron-test doen.Vanaf gemiddeld 10-12 dagen na het begin van de loopsheid nemen ze bloed af en testen ze de hormoonspiegel. Als de waarde hoog genoeg is, dan krijgt een eigenaar het advies een dekking of inseminatie te laten uitvoeren! Rond 28 dagen worden de honden nagevoeld of ze drachtig zijn en het is dan mogelijk een drachtigheidsecho te maken!

DEKKING

Als uw teef zich niet agressief tegenover de reu gedraagt, wordt hij losgelaten en begint haar het hof te maken. Als zij dekrijp is, zal ze aan dat spel meedoen en als hij haar een paar keer benaderd heeft en zeker is dat ze hem niet zal afbijten, zal hij op haar springen. Tegen deze tijd zal ze met stijve achterbenen gaan 'staan', met de staart omhoog en zijwaarts gehouden en als het goed is tilt ze de vulva iets op om de reu te helpen naar binnen te dringen.

De reu zal de teef keer op keer bespringen tot hij in de goede positie staat om naar binnen te dringen en als dat moeilijkheden geeft zal de eigenaar van de reu erachter zien te komen of de hond te laag of te hoog staat. Als hij te hoog mikt, wat vaak gebeurt, moet men de teef zo neerzetten dat ze op een lichte helling staat met haar achterhand iets omhoog. Met zo'n kleine aanpassing zal het de reu wel lukken en zal hij op de teef rijden tot het zwellichaam in zijn penis opgezwollen is en de dieren 'geknoopt'zijn.

Daarmee is de paring volbracht en zitten de twee honden een tijdje vast. Eenmaal geknoopt, zal de reu zijn voorpoten van de teef afhalen en zal zich willen omdraaien. Deze houding is gebruikelijk bij parende honden en wordt bereikt doordat de reu een van zijn achterpoten helemaal over de rug van de teef heen tilt, waardoor hij kan draaien en de beide dieren in tegengestelde richting staan. Het 'vastzitten' kan van ongeveer tien minuten tot een uur of meer duren, maar meestal duurt de koppeling 15-20 minuten.

Prenatale zorg

De voorbereiding van u hondje en de komst van de pups kan erg leuk zijn, hou er rekening mee dat er zich ernstige complicatie's kunnen voordoen. Daarom is het van groot belang om de datum van dekking van u teef bij te houden zodat je weet wanneer de pups te verwachten zijn. Verwittig je dierenarts op voorhand van de nakende bevalling !

Klik hier voor de: GEBOORTE KALENDER

De draagtijd van een hond is gemiddeld 61-63 dagen. Vier weken na de dekking kan de dierenarts door te voelen, vaststellen of de teef daadwerkelijk drachtig is aan de zogenaamde "vruchtkamertjes". Tussen 55 en 58 dagen spreken we van vroeggeboorte. De levensvatbaarheid onstaat rond de 59e dag. Hoe groter het nest, hoe korter de draagtijd.

Na de eerste vier weken moet haar vleesrantsoen vergroot worden en moet ze extra vitaminen Krijgen. Héél goede voeding trouwens is altijd van GROOT belang !

Rond de 45e dag,kan je een foto laten nemen bij je dierenarts. Op dit moment zijn de skeletten van de ongeboren pups dus zichtbaar op een radiografie. zodat u weet hoeveel pups te verwachten. Echografie kan worden gebruikt ter bevestiging van de zwangerschap na 25 dagen, het embryo's hart kan men dan zien kloppen, maar het is moeilijker om te tellen van het aantal pups met deze methode.

Een comfortabele ruimte moet worden gereserveerd voor het werpen van de pups. De teef moet zich thuis voelen in haar nest en kunnen komen en gaan zoals zij wil, terwijl dit voor de pups beperkt blijft.

 
Naarmate de dracht op zijn einde loopt en de teef zwaarder wordt, zal ze waarschijnlijk wat ongemak ervan ondervinden, waarom het misschien nodig zal zijn haar nu meerdere kleine maaltijden te geven verdeeld over de dag, zodat ze niet zo'n grote hoeveelheid tegelijk hoeft te verwerken.

Ongeveer tien dagen voor het werpen beginnen de pups te bewegen, en als men goed oplet terwijl ze op haar zijde ligt, kan men die bewegingen zien, eerst maar heel weinig, maar naarmate het werpen dichterbij komt, worden de pups actiever en kan men de bewegingen makkelijker zien.

Teven lopen uiteen met het tijdstip van werpen: sommige zijn precies op tijd en werpen op de 63e dag. Andere kunnen dat een paar dagen vóór de verwachte dag doen en weer andere beginnen een paar dagen erna.

Ik vind het belangrijk dat je samen met je dierenarts je teef de laatste dagen begeleid , zo kan je veel voorkomen !

het nadere van de  GEBOORTE
Voorbereidingsfase (24 uur voor het werpen)

Nestbouwgedrag: fanatieke graafbewegingen met de voorpoten zelfs in de werpkist

 (wolven graven een hol om in te bevallen)

Temperaturen: Een manier is om de temperatuur van de moeder te meten wanneer u denkt dat ze bijna gaat werpen. De temperatuur van een hond zit meestal rond de 38,4 graden. Haar temperatuur zal vlak voor de worp dalen tot onder de 37,8 graden.. Doch zijn er altijd uitzonderingen op deze regel.

Ontsluitingsfase (weeën)

-zichzelf vaker likken, vooral de vulva
-eetlust verdwijnt meestal
-veel plassen en ontlasten, ontlasting wordt dunner
-ademhaling wordt sneller, soms braken
-teef wordt zenuwachtig en kijkt vaak naar haar flanken en
-verliest haar slijmprop.

Begin uitdrijvingsfase:

Begint op het moment dat de teef mee gaat persen met de weeën. Dit meepersen is het gevolg van de reflex van Ferguson. Deze reflex wordt veroorzaakt doordat er een pup in de bekkenholte ligt.

Het persen is te zien als samentrekkingen van de buikspieren.In de eerste vruchtwaterzak zitten alle pups, elk in hun eigen (tweede) vruchtwaterzakje.

 Wordt het geboorteblaasje of de pup zelf zichtbaar en zijn er krachtige persweeén dan mag het nog maximaal een half duren, is de pup dan nog niet geboren, verwittig je dierenarts !

. Bij de kopligging zijn de voorpootjes meestal naar achteren geslagen en liggen tegen het lichaam aan. In tegenstelling tot bij ons mensen levert bij honden stuitligging geen noemenswaardige problemen op. De bevalling gaat misschien iets minder vlot dan wanneer het hoofdje eerst komt omdat dat meer gestroomlijnd is. Het gebeurd wel eens bij de chihuahua dat ze maar één pupje hebben en dan kan het wel eens zijn dat het gewicht aan de zware kant is, dus wel rekening mee houden dat dit dikwijls tot keizersnede leid.

Zorg ervoor dat er iemand in de buurt is die zij vertrouwt. Hierdoor zal de teef zich veel meer op haar gemak voelen tijdens de geboorte. Het is wel belangrijk dat de eigenaar het vertrouwen ook geeft. Dus niet in paniek raken, maar rustig en geduldig blijven.

Tijdens een wee zal de teef meerdere malen persen.

Ze houdt de staart af om meer ruimte in de bekkenholte te krijgen.

Meestal ligt de teef, maar ook gehurkt en staand persen kan voorkomen.

Gemiddeld worden er iets meer pups in kopligging dan in stuitligging geboren.

Het persen kan lang duren, vooral bij de eerste pup kan dit een tijdje in beslag nemen.

Als een jong nog in de vruchtvliezen zit bij de geboorte, bijt de teef deze stuk. Als de teef het niet kan, zoals bij sommige onervaren teven en sommige rassen het geval is, moet de eigenaar dit doen.

Ze bijt de navelstreng door, likt de vliezen van de snuit van de pup weg zodat die kan ademen. Ze likt ook de borst om de ademhalingsbewegingen te stimuleren.

Ook het verbreken van de navelstreng moet soms door de eigenaar gebeuren.

Elke pup heeft een eigen nageboorte of placenta.

Here's the Chihuahua fetus a week before birth.

De nageboorte komt gewoonlijk af binnen 15 minuten na elke pup. Soms gebeurt het dat er eerst twee pups komen en dan pas twee nageboorten. Meestal zit de nageboorte nog aan de pup vast, soms blijft die hangen op de rand van de bekkeningang,

daarom moeten alle nageboortes geteld worden. Het is best dat de teef maar enkele placentas op eet, anders kan dit leiden tot diaree.

Teven nemen na de geboorte van elke pup echter meestal een kortere of langere pauze, waarin niet geperst wordt. Daarom duurt het gemiddeld drie kwartier tussen de geboorte van twee pups. Als de teef haar pups niet droog likt, moeten ze voorzichtig drooggewreven worden. Als een pup geboren is, zal deze direct op zoek gaan naar de tepels van de teef. De teef zal de pup ook vaak in de richting van de tepel duwen. Als de eerste pup begint te zuigen, worden de volgende weeën versneld.

Raadpleeg altijd direct de dierenarts als:
- de teef twee dagen over tijd is
- er donkergroene uitvloeiing komt
- er na 30 minuten krachtige buikpers geen pup komt
- er sinds de laatste pup al twee uur versteken is, terwijl er nog meer pups worden verwacht.            
- de teef overstuur is of zich agressief gedraagt tegen haar pups
- de teef na de geboorte onrustig blijft (misschien is er nog een pup of een nageboorte achtergebleven of dreigt er ontsteking van de melkklieren). 

De Keizersnede

Het artikkel "keizersnede" komt van een dierenkliniek .

 Indien er geen weeën aanwezig zijn, zullen we via de buikwand moeten voelen of er nog pups in de baarmoeder aanwezig zijn. Indien er nog pups aanwezig zijn, dan kan 0.1 ml per 15 kg lichaamsgewicht oxytocine worden ingespoten (opwekken weeën). Indien er na 45 minuten nog geen reactie is, is het verstandig om contact op te nemen met de dierenarts.
 
Als er wel duidelijk persweeën aanwezig zijn, en er na 30 minuten nog geen pup geboren is, kunt u overgaan tot vaginaal toucheren. U desinfecteert de vulva en uw handen goed. Indien u in de vagina een pup voelt zitten, kunt u de persweeën versterken door de bovenzijde van de vaginawand te masseren. Eventueel kunt u ook de teef aan de voorzijde omhoog houden. Voelt u niets in de vagina, dan is het verstandig om contact op te nemen met de dierenarts.

Over het algemeen zullen we dan direct overgaan tot het uitvoeren van een keizersnede. 

Bij ons gebeuren de keizersneden altijd onder locale verdoving omdat dit een groot aantal voordelen heeft

• De pups zijn direct "wakker" als ze geboren worden.
• De teef is direct wakker na de keizersnede en gaat zo gemakkelijker haar pups herkennen.
• Er is geen enkel risico om in de "verdoving" te blijven.
• De teef kan direct mee naar huis om haar pups te zogen.
  

Problemen na de geboorte:

Normale uitvloeiing:
De eerste week zal de uitvloeiing bij de teef groen zijn. In de tweede week wordt deze geleidelijk rood. Na ongeveer twee weken wordt de uitvloeiing lichter van kleur, en na ongeveer drie weken moet de uitvloeiing voorbij zijn. Er kan dan nog wel eens een dun sliertje uitvloeiing uit de vulva komen.

Abnormaal verloop en nazorg

• Door ondeskundig oxytocine (weeën opwekkend middel) gebruik bestaat de mogelijkheid dat er een scheur in de baarmoeder ontstaat.
• Door onvoorzichtig vaginaal toucheren bestaat de mogelijkheid van beschadiging van de vagina.
• Baarmoederontsteking komt regelmatig voor na een bevalling. Zeker als de hygiëne tijdens de bevalling niet optimaal was.
• Door achtergebleven placenta’s of pups kan ook een baarmoederontsteking ontstaan.
• Een ander vaak voorkomend probleem is de melkklierontsteking. Het is zeer belangrijk om de pups niet van de besmette melk te laten drinken en ze eventueel 24 uur geheel van de moeder te scheiden en de dierenarts te raadplegen.
• Wat bij grote nesten nogal eens wordt waargenomen is dat de teef te veel placenta’s heeft opgegeten. Hierdoor raakt het maagdarmkanaal van de hond ontregeld en daardoor loopt de melkgift terug.
• Als de melkproductie bij de teef nihil is, kan men proberen 3 tot 5 maal daags gedurende de eerste 36 uur na de geboorte oxyocine injecties te geven en de hond eiwitrijke voeding geven.
• Produceert de teef teveel melk, wat nogal eens gezien wordt bij het spenen van de pups, dan kan men kamferspiritus op de melkklieren aanbrengen (2 tot 3 maal daags).
  

0 – 2 WEKEN (neonatale periode)

 

Tijdens en na de geboorte zakt de temperatuur van de pups. Die is nu gemiddeld 35,5 graad en zal op de zevende dag 37,5 graad zijn. Daarom moet de omgevingstemperatuur aangenaam warm zijn. Tussen 24 en 27 graden. Sommige kwekers gebruiken een infraroodlamp om zich warm te houden.

De pups hebben nog geen huiver- of rilreflex (ontwikkelt zich rond de zesde dag) om zich warm te houden. Daarom zoeken ze een warmtebron op. Door middel van reflexen kruipen ze dicht tegen de moeder en elkaar aan. De moeder zorgt er ook voor dat ze ‘verdwaalde’ pups terughaalt.

ZOGEN (lactatie)

De eerste twee dagen bestaat de moedermelk uit colostrum, een doorzichtig, geelachtige vloeistof die met etter verward kan worden:

bevat de belangrijkste antistoffen tegen infecties
rijk aan eiwitten en vitamine C en antistoffen voor hun imuunsyteen en
bevordert de eerste ontlasting van de pups

Spoor van speeksel:

De moeder likt haar pups zodat ze haar geur herkennen. Ze likt ook haar eigen tepels zodat de pups hun weg naar de tepels vinden door de geur, ook al is die nog onderontwikkeld. Tepels van de moeder mogen dus niet gewassen worden!

De lactatie duurt gemiddeld 6 weken met een piek in melkproductie rond drie weken.

De minder sterke pups kunnen aan de achterste tepels gelegd worden omdat die een rijkere melk leveren.

De lactatie is de meest veeleisende fase van de cyclus en daarom moet de voeding van de moeder aanzienlijk aangepast worden.

Als de moeder niet genoeg melkproductie heeft kan de eigenaar zelf speenvoeding geven aan de pups ,kan ook aan de moeder gegeven worden of een zoogmoeder kan ingeschakeld worden.

De moeder likt hun buikjes om de pups aan te zetten tot plassen ontlasten. Gewoonlijk ook eet ze de ontlasting op, enerzijds om het nest schoon te houden en anderzijds om (in het wild) door de geur ervan geen roofdieren aan te trekken.

Ontwikkeling:

De pups worden doof en blind geboren en hebben nog weinig reuk.

Ze reageren wel op aanraking.

De eerste drie weken doen de pups niets anders dan slapen en zuigen.

Na ongeveer twee weken (10e tot 15e dag) gaan de oogleden open. Het gezichtsvermogen is in dit stadium nog niet volmaakt. Dat is pas op de 18e dag.

De gehoorgangen gaan open op de 19e dag.

De melktanden verschijnen op de 20e dag.

Ze beginnen de wereld rondom zich voor het eerst gewaar te worden.

Ze beginnen te kwispelen.

Ze grommen en blaffen voor het eerst.

Puppies wagen zich aan een verkenningstocht

ze beginnen te spelen

ze proberen te kruipen

hechten zich aan hun moeder

beginnen hun nestgenoten te herkennen

- Puppies worden bijgevoederd vanaf de derde week ( vooral als er veel zijn, eerst met wat kunstmelkvoeder, (altijd voorzien in huis, soms voor pups die iets achterblijven of minder zuigreflex hebben) en af en toe met geweekte puppy brokken.


WEEK 4 – 8 (socialisatie)

Na drie weken neemt de melkproductie af en gaat de moeder soms voedsel opbraken om de melkvoeding aan te vullen. De pups beginnen zich spontaan te interesseren voor de voerbak van de moeder. Dit is het begin van een geleidelijke spening.

SPENEN: Heel geleidelijk aan moeten de pups overschakelen op puppyvoeding.

Op 4 weken krijgen de pups een grotere ruimte.

Beginnen ze ook de buitenwereld kennen, de moeder neemt ze mee naar buiten.

Wordt ook het kom fluitje geleerd vóór het eten geven, dit leert hen komen op bevel.

In deze socialisatieperiode leren pups hond zijn.

Ze leren sociale interactie met andere honden.

En dat moeten ze nu leren want die periode komt nooit meer terug.

Het is dus enorm belangrijk dat ze bij moeder en hun broertjes en zusjes blijven.

De moeder leert hen manieren.

Ze leert hen dat zij de baas is.

Op 5 weken komt de moeder pas na de voeding bij de pups.

Belangrijk is dat de fokker de rol van de moeder begint in te nemen.

Op 6 weken komt de moeder nog sporadisch bij de pups

In het spel komen nu ook de rangorde spelletjes duidelijker in beeld, verdediging en vluchtgedrag worden geoefend.

De nestbinding is groot en zal langzaam maar zeker afnemen, net als de behoefte naar en de binding met de moederhond.

Op de leeftijd van circa 7 weken zullen de diverse gedragingen -zoals het terugvluchten naar het nest- in evenwicht zijn, en zal de nieuwsgierigheid naar onmiddellijke omgeving de overhand krijgen.

Week na week wordt de pup volwassener in zijn bewegingen. Het puppy gangwerk wordt vaster, de blik gerichter en de daden driester. Al die tijd gaat de inprenting door en rond de leeftijd van 8 weken is een pup klaar voor de grote verhuizing naar de nieuwe baas.

De inprentingsfase duurt voort bij zijn baasje tot op de leeftijd van 16 weken. Is heel belangrijk voor de pup, zowel de goeie of de slechte ervaringen vergeten ze nooit meer.